రూ.1700 జీతం.. స్కూల్‌లో అన్నీ పనులు మాలతీ ఒక్కరే!

గ్రామీణ భారతదేశంలో విద్యారంగం ఎదుర్కొంటున్న సవాళ్లు, లోపాలను రాంచీ జిల్లాలోని ఒక చిన్న పాఠశాల కథనం కళ్ళ ముందు ఉంచుతుంది. ఈ పాఠశాలలో మాలతీ కుమారి అనే ఒకే ఒక ఉపాధ్యాయురాలు, కేవలం టీచరే కాదు, ప్రధానోపాధ్యాయురాలు, వంటమనిషి, కేర్‌టేకర్‌, అన్నీ తానై 35 మంది పిల్లలకు విద్యాబుద్ధులు నేర్పిస్తున్నారు. ఈ కష్టాలన్నీ ఎదుర్కొంటున్నా ఆమెకు లభించే జీతం కేవలం రూ. 1700 మాత్రమే. ఈ కథనం మన విద్యా వ్యవస్థలో ఉన్న కొన్ని లోతైన సమస్యలను స్పష్టంగా తెలియజేస్తుంది.

ఆర్థిక నిస్సహాయత, అంకితభావం

మాలతీ కుమారి కేవలం ఉపాధ్యాయురాలిగానే కాకుండా, తన వ్యక్తిగత జీవితంలోనూ కష్టాలను ఎదుర్కొంటున్నారు. భర్త మరణం తర్వాత కుటుంబ భారం మొత్తం ఆమెపైనే పడింది. ఆమె కష్టాలు అంతటితో ఆగలేదు, మధ్యాహ్న భోజన పథకానికి సంబంధించిన సరఫరాలు సకాలంలో అందకపోవడంతో కొన్నిసార్లు స్వంత ఖర్చుతోనే పిల్లలకు భోజనం వండి పెడుతున్నారు. ఇది ఆమె ఆర్థిక భారాన్ని మరింత పెంచుతోంది. ఈ పరిస్థితిలో ఆమె విద్యా బోధనతో పాటు ఇతర పనులను కూడా ఎంతో అంకితభావంతో నిర్వర్తించడం ఆమె నిబద్ధతకు నిదర్శనం.

కనీస వసతులు లేని పాఠశాలలు

ఈ కథనంలో పేర్కొన్న పాఠశాల 2006లో నిర్మించబడింది, కానీ కనీస సౌకర్యాలు లేవు. వరదల కారణంగా దెబ్బతిన్న నీటి ట్యాంక్, మరమ్మతులు చేయాల్సిన భవనం వంటి సమస్యలు గ్రామీణ పాఠశాలల్లో మౌలిక సదుపాయాల కొరతను సూచిస్తున్నాయి. విద్యార్థులకు ఆరోగ్యకరమైన, సురక్షితమైన వాతావరణం కల్పించడంలో ప్రభుత్వాలు విఫలమవుతున్నాయనేది దీని ద్వారా తెలుస్తుంది. మాలతి తన ఒక్కరితోనే అన్ని బాధ్యతలను నిర్వహించలేకపోతున్నందున, కనీసం ఒక వంటమనిషిని నియమించాలని, పాఠశాలకు అవసరమైన సౌకర్యాలు కల్పించాలని కోరడం, ఆమె పరిస్థితి ఎంత దారుణంగా ఉందో తెలియజేస్తుంది.

అధికార యంత్రాంగం నిర్లక్ష్యం

ఇలాంటి పరిస్థితిపై జిల్లా విద్యాధికారి స్పందిస్తూ దర్యాప్తు చేసి తగిన చర్యలు తీసుకుంటామని చెప్పడం ఊరట కలిగించే అంశం. అయితే, ఇటువంటి సమస్యలు వెలుగులోకి వచ్చినప్పుడు మాత్రమే అధికారులు స్పందించడం, ముందుగానే తగిన చర్యలు తీసుకోకపోవడం ప్రభుత్వ యంత్రాంగం నిర్లక్ష్యాన్ని సూచిస్తుంది. మాలతీ కుమారి వంటి అంకితభావం గల ఉపాధ్యాయుల కష్టాలను ప్రభుత్వం సీరియస్‌గా పరిగణించి, తక్షణమే పరిష్కరించాలి. అంకితభావం గల ఉపాధ్యాయుల శ్రమను గౌరవించి వారికి ఆర్థికంగా, వసతుల పరంగా మద్దతు ఇవ్వడం అత్యవసరం.

గ్రామీణ ప్రాంతాల్లో మెరుగైన విద్యను అందించాలంటే, ఇలాంటి సమస్యలను మూలాలనుండి పరిష్కరించాలి. ఆర్థికంగా నిస్సహాయతలో ఉన్న ఉపాధ్యాయులకు తగిన జీతం, విద్యా సంబంధిత ఖర్చులకు నిధులు, పాఠశాలల్లో కనీస వసతులు కల్పించడం ద్వారానే ఇది సాధ్యం. లేకపోతే, మాలతీ వంటి ఉపాధ్యాయుల కష్టాలు కొనసాగుతూనే ఉంటాయి, గ్రామీణ విద్య నాణ్యతలో వెనుకబడిపోతుంది.